गजल - "भाइटीका पर्खुँ भने..."

भाइटीका पर्खुँ भने छुट्टी मेरो छोटो थियो ।

वर्सै पिच्छे यस्तो खेप्ने कर्मै मेरो खोटो थियो ।

 

मखमली सयपत्री फुलबारिमा हाँस्दा पनि

टुलु टुलु हेर्न विवश मैले छाड्या भोटो थियो ।

 

सप्त रङ्गी टीका मेरो निधारमा हुने बेला

दिदीको त्यो उपहार सम्झनामा फोटो थियो ।

 

बाहिर म हाँसे पनि भित्र बसी पोलिर'ने

साहुको त्यो बोली अनी ऋणको रकम मोटो थियो ।

 

प्रवासमा नजाउँ त वर्स दिनमा आर्जिएर

आधा वर्स खान पुग्ने ढिंडो अनी रोटो थियो ।

 

 

नोट:- घायलको तरही मुसयरा भाग २१ को आधारमा रचित गजल ।

 

 

आनन्द भट्टराई "गाउँले"

खोटाङ       

गजल - "एकान्तको फूलबारीमा"

 

एकान्तको फूलबारिमा फुली रहेछु ।

कै'ले लाग्छ तिम्रै छेउ भुमी रहेछु ।

 

भावनामा आँचल पक्री प्रेम दर्शाइ

गाजल बनी नयन तिम्रा चुमी रहेछु ।

 

हिंडेथें म बादलुको घुम्टो ओढाइ

आज फेरि सामिप्य दिन गुनी रहेछु ।

 

भञ्ज्याङ पनि हाँस्दैन नी तिमी नहुँदा

एक्लै बसी मनको बाढी थुनी रहेछु ।

 

सागर भेट्न बगी जाने गंगा बगेझैं

फाटेको मन विरहमा तुनी रहेछु ।

 

 

आनन्द भट्टराई "गाउँले"

खोटाङ

गजल - "सँधै नै खुशी हौ"

 

पालेर तिमी इच्छाको पोको सँधै नै खुशी हौ ।

म हुँदा पनि मायाको भोको सँधै नै खुशी हौ ।

 

कल्पिंदै तिम्रो नाग्वेली मैले साउने झरीमा

प्रितीको भारी बोक्दा'नी डोको सँधै नै खुशी हौ ।

 

चाहान्छौ जहाँ त्यहींनै फुल्ने बैंसालु फूल हुँ

स्वीकारी अब जवानी चोखो सँधै नै खुशी हौ ।

 

मिर्मिरमै झुल्की आउँछु पर्ख रश्मी भै' चुम्न म

पुर्याइ दिन्छु मायाको धोको सँधै नै खुशी हौ ।

 

नभए स्वीकार सिङ्गार्न तिम्रो प्रितीको आलय

म बनी दिएँ बलीको बोको सँधै नै खुशी हौ ।

 

नोट:-  घायलको तरही मुसयरा भाग २० को आधारमा रचित गजल ।       

 

आनन्द भट्टराई "गाउँले"

खोटाङ

गजल - 'अधुरो यात्राको'

अधुरो यात्राको भएँ म यात्री ।
आशा छ अझै'नी मिल्छ की दात्री ।

अद्रिश्य पवन पक्कै छ साथमा
बढ्नेछु अघाडी भए'नी रात्री ।

यो भूमी बाटनै नास्नेछु अब
जन्मने छैनन वैरिका भात्री ।

अर्पेर जिन्दगी राष्ट्रमा मेरो
गर्नेछु सेवा म भएर धात्री ।

सपुत हुनेछु परन्तु हेर
मरेर यहाँ म बाँच्नेछ मात्री ।


आनन्द भट्टराई "गाउँले"
खोटाङ