पालेर तिमी इच्छाको पोको सँधै नै खुशी हौ ।
म हुँदा पनि मायाको भोको सँधै नै खुशी हौ ।
कल्पिंदै तिम्रो नाग्वेली मैले साउने झरीमा
प्रितीको भारी बोक्दा'नी डोको सँधै नै खुशी हौ ।
चाहान्छौ जहाँ त्यहींनै फुल्ने बैंसालु फूल हुँ
स्वीकारी अब जवानी चोखो सँधै नै खुशी हौ ।
मिर्मिरमै झुल्की आउँछु पर्ख रश्मी भै' चुम्न म
पुर्याइ दिन्छु मायाको धोको सँधै नै खुशी हौ ।
नभए स्वीकार सिङ्गार्न तिम्रो प्रितीको आलय
म बनी दिएँ बलीको बोको सँधै नै खुशी हौ ।
नोट:- घायलको तरही मुसयरा भाग २० को आधारमा रचित गजल ।
आनन्द भट्टराई "गाउँले"
खोटाङ
No comments:
Post a Comment