गजल - 'अधुरो यात्राको'

अधुरो यात्राको भएँ म यात्री ।
आशा छ अझै'नी मिल्छ की दात्री ।

अद्रिश्य पवन पक्कै छ साथमा
बढ्नेछु अघाडी भए'नी रात्री ।

यो भूमी बाटनै नास्नेछु अब
जन्मने छैनन वैरिका भात्री ।

अर्पेर जिन्दगी राष्ट्रमा मेरो
गर्नेछु सेवा म भएर धात्री ।

सपुत हुनेछु परन्तु हेर
मरेर यहाँ म बाँच्नेछ मात्री ।


आनन्द भट्टराई "गाउँले"
खोटाङ