सुन्दर त्यो एक फूल, वरिपरि झार थियो ।
गोड्न जाउँ बाटो छेक्ने, धेरै अग्लो बार थियो ।
इच्छाएको काम गर्न, चाहाने त्यो किसानको
समाजका भनाउँदा, ठालुहरु भार थियो ।
पिंजडामा कोचिएका, निर्दोस ती पंक्षि सामु
केही पछि भोग लिने, चुलेसीको धार थियो ।
श्रम सीप युक्त थिए, दर्जिएका तल्लो जाति
जित्ने खाली ठुलाहरु, तीनको सधैं हार थियो ।
मौलाएका झार बार, हार अनी धार भार
तोडें सबै किनकी म, जिउनुको सार थियो ।
आनन्द भट्टराई "गाउँले"
No comments:
Post a Comment