गजल - "गोर्खाली हुन् रे..."

गोर्खाली हुन् रे विश्वकै बीर ।
रुँदैछ गोर्खा गडेर झिर ।

काखमा छोरा लडेको हेरी
कतिन्जेल झुक्ने आमाको शिर ।

पौरखी युवा गाउँमा छैनन्
के सम्म हुन्थ्यो यो तारे भीर ।

भाइचाराको आदर्श खोक्दै
ए बन्धु एतै नहान तीर ।

बग्छकी  फेरि खुनैको खोली
मलाइ लाग्छ भोलिको पीर ।


आनन्द भट्टराई 'गाउँले'
खोटाङ

गजल - "दर्शी ढुङ्गा र..."

दर्शी ढुङ्गा र चक्मकको के काम नभए झुलो ।
ए राष्ट्रपाले ढुकुटी चुहिने कहाँ छ दुलो ?

बौलायो भने बौलाहाहरूले मलाइ उल्टै
भनेथेँ मैले आत्मा त हुन्न नी सानो र ठुलो ।

भन्छ रे उस्ले अध्यारो पार्दिन्छु संसारै मेरो
तर हे दैव उस्को चैं आँखामा नपरोस् फुलो ।

उडेर गयो मनको आशा त निराशा भइ
जसरी उड्छ चैतको मासमा धर्तीको धुलो ।

नबसौं फाल्तु बढेर कुरिती हरायो न्याय
कहाँ छ खोजौँ जनताको लागि राष्ट्रको तुलो ।


आनन्द भट्टराई 'गाउँले'
खोटाङ             

गजल - "गननका लाखौं..."

गननका लाखौं तारामा देख्न सकिन तिम्लाइ ।
चाहेर कुनै शब्दमा लेख्न सकिन तिम्लाइ ।

बनेर आँधी बहेर गयौ गल्ति क्यै भयो की
बलिन्द्र आँशु झारेर छेक्न सकिन तिम्लाइ ।

कुञ्जमा फुल्यौ रहर लाग्दो बसन्त सजाइ
म डाली बनी सदैब थेग्न सकिन तिम्लाइ ।

चाहान्थें आँफै तुसारोबाट सदालाई मुक्ति
प्रभातको न्यानो रश्मी भै सेक्न सकिन तिम्लाइ ।

थाहा छ राम्रो म तिम्रो हैन तिमी मेरि हैनौ
तै पनि किन मनबाट मेट्न सकिन तिम्लाइ ।


आनन्द भट्टराई 'गाउँले'
खोटाङ   

गजल - "पुग्नु छ टाढा..."

पुग्नु छ टाढा ए दैव ऐले चाहन्न चीता ।
पढेर मात्र के पुग्थेँ त्यहाँ लेखेको गीता ।

तोक्माले टेक्दै उकाली चढ्ने ती ढाक्रेलाई
सोधेथेँ मैले तिनका नी लक्ष्य छैनन् रे रित्ता ।

गाउँछन् सबै यो जिन्दगीको क्या मीठा गीत
जाँ गए पनि म किन्तु देख्छु भोगाइ तिता ।

शसक्त भै भै म किन बसुँ चौघेरो भित्र
दृष्‍टि बिहिन् त गर्दैछ यात्रा समाइ भित्ता ।

गौरब गरि रोपेर फूल फुलाऔँ अब
जिजुको खुन मग्मगाउँदो यो हाम्रो कित्ता ।


आनन्द भट्टराई 'गाउँले'
खोटाङ