Saturday, October 8, 2011

गजल - 'अधुरो यात्राको'

अधुरो यात्राको भएँ म यात्री ।
आशा छ अझै'नी मिल्छ की दात्री ।

अद्रिश्य पवन पक्कै छ साथमा
बढ्नेछु अघाडी भए'नी रात्री ।

यो भूमी बाटनै नास्नेछु अब
जन्मने छैनन वैरिका भात्री ।

अर्पेर जिन्दगी राष्ट्रमा मेरो
गर्नेछु सेवा म भएर धात्री ।

सपुत हुनेछु परन्तु हेर
मरेर यहाँ म बाँच्नेछ मात्री ।


आनन्द भट्टराई "गाउँले"
खोटाङ

Monday, October 3, 2011

गजल - "बहुरुपी जिन्दगीको"

बहुरुपी जिन्दगीको धेरै कथा सुने मैले ।
छानी छानी त्यहींबाट  संघर्षनै चुने मैले ।

लाज ढाक्ने जाडो छेक्ने वश्त्र विना शिशिरमा
टुक्रा टुक्रा टालाहरु बटुलेर तुने मैले ।

कहालिंदो भाग्य देखि मुटु मेरो भक्कानिदा
टिलपिल आँशुहरु बल गरि थुने मैले ।

दैव पनि मेरै थाप्लो टेकी सधैं हाँसीदिंदा
व्याथाहरु टुक्रा पारि झीरभरी उने मैले ।

बज्रिएका बज्रहरु आँखा चिम्ली सहेरनै
बल्ल आज दु:ख छेक्ने तार जाली बुने मैले ।


आनन्द भट्टराई "गाउँले"
खोटाङ

गजल - "चाहान्छौ"

दौँतरीको मुना तिमी छास्न चाहान्छौ ।
मायालाई धुलो सँग जाँच्न चाहान्छौ ।

भुलेर यो यथार्थता मर्ने चोलाको
सानो गल्ती जुनिभरी साँच्न चाहान्छौ ।

परेवीझैँ बाचौँ भनि माया लाएथें
फेरि आज माया व्रिक्ष भाँच्न चाहान्छौ ।

वेदनाले मुर्छा पर्दा तिम्रै सामुन्ने
पछि फर्की खित्का छोडी हाँस्न चाहान्छौ ।

सोधुँ सोधुँ लाग्न थाल्यो अब करैले
म बिना के तिमी एक्लै बाँच्न चाहान्छौ ?

नोट:- 'घायल'को तरही मुसयरा भाग १९ को आधारमा रचित गजल ।


आनन्द भट्टराई "गाउँले"
    

गजल - 'जिन्दगी'

दु:खको पहाड फेदैमा कप्न सक्ने पो जिन्दगी ।
घाम र पानी पत्थरझैँ खप्न सक्ने पो जिन्दगी ।

जन्जिरको बाटो जतिनै लामो भए'नी के भो र
नखाइ हरेस साहश थप्न सक्ने पो जिन्दगी ।

पाउन पुण्य अर्को जुनिमा नगरी कोटी होम
कर्तव्य विधी युक्तीले जप्न सक्ने पो जिन्दगी ।

सिरेटो खाइ शिशिर यामको औंशीको रातमा
पिपलुबाट दुबोमा तप्न सक्ने पो जिन्दगी ।

पसिना विवेक छरेर यहाँ कर्मको रेखामा
फुलाई फूल यो विश्व टप्न सक्ने पो जिन्दगी ।

आनन्द भट्टराई "गाउँले"