दु:खको पहाड फेदैमा कप्न सक्ने पो जिन्दगी ।
घाम र पानी पत्थरझैँ खप्न सक्ने पो जिन्दगी ।
जन्जिरको बाटो जतिनै लामो भए'नी के भो र
नखाइ हरेस साहश थप्न सक्ने पो जिन्दगी ।
पाउन पुण्य अर्को जुनिमा नगरी कोटी होम
कर्तव्य विधी युक्तीले जप्न सक्ने पो जिन्दगी ।
सिरेटो खाइ शिशिर यामको औंशीको रातमा
पिपलुबाट दुबोमा तप्न सक्ने पो जिन्दगी ।
पसिना विवेक छरेर यहाँ कर्मको रेखामा
फुलाई फूल यो विश्व टप्न सक्ने पो जिन्दगी ।
आनन्द भट्टराई "गाउँले"
घाम र पानी पत्थरझैँ खप्न सक्ने पो जिन्दगी ।
जन्जिरको बाटो जतिनै लामो भए'नी के भो र
नखाइ हरेस साहश थप्न सक्ने पो जिन्दगी ।
पाउन पुण्य अर्को जुनिमा नगरी कोटी होम
कर्तव्य विधी युक्तीले जप्न सक्ने पो जिन्दगी ।
सिरेटो खाइ शिशिर यामको औंशीको रातमा
पिपलुबाट दुबोमा तप्न सक्ने पो जिन्दगी ।
पसिना विवेक छरेर यहाँ कर्मको रेखामा
फुलाई फूल यो विश्व टप्न सक्ने पो जिन्दगी ।
आनन्द भट्टराई "गाउँले"
No comments:
Post a Comment