मायालु गइन् डाँडै काटेर तिर्सना बाँकी छ ।
खर्कमा बसी पिरती लाको सम्झना बाँकी छ ।
दिएर फेरि खोसेर लग्यो यै समयले
तै पनि अझै त्यो जवानीको बासना बाँकी छ ।
शुन्य थ्यो रात निर्दोसी दिन गल्ति हो मेरै
त्यसैले होला मुटुमा अझै वेदना बाँकी छ ।
बस्तिमा मेरो पुरानै मेघ नहट्दा अझै
पियार गर्दा पाएको मैले लाञ्छना बाँकी छ ।
मौलाएको यो कुरिती हाम्रो म उपरान्त
उखेली फ्याकुँ यो मेरो यौटै चाहना बाँकी छ ।
आनन्द भट्टराई 'गाउँले'
खोटाङ
No comments:
Post a Comment