सुन्ने भए बोलाउँथें चौतारिमा बसेर ।
बस्नु पर्यो सम्झि सम्झि आफ्नै मन कसेर ।
चिनो उन्को छिनो भयो जूनी भरी मलाइ
याद भई घोचिरह्यो मुटु भित्र पसेर ।
निदरिमा जब हुन्छु मुस्काउँछिन सामुन्ने
बगिदिन्छिन फेरि त्यसै नयनबाट खसेर ।
उनीलाई चुमी आज आयो क्यारे बतास
वेग हान्यो मै तीर लौ झस्केँ आफै तर्सेर
पिरतीको तीर हानिन् तर बाँचे अचम्म
तब अझै पग्लिएँछु मोहनिमा फसेर ।
आनन्द भट्टराई "गाउँले"
खोटाङ
बस्नु पर्यो सम्झि सम्झि आफ्नै मन कसेर ।
चिनो उन्को छिनो भयो जूनी भरी मलाइ
याद भई घोचिरह्यो मुटु भित्र पसेर ।
निदरिमा जब हुन्छु मुस्काउँछिन सामुन्ने
बगिदिन्छिन फेरि त्यसै नयनबाट खसेर ।
उनीलाई चुमी आज आयो क्यारे बतास
वेग हान्यो मै तीर लौ झस्केँ आफै तर्सेर
पिरतीको तीर हानिन् तर बाँचे अचम्म
तब अझै पग्लिएँछु मोहनिमा फसेर ।
आनन्द भट्टराई "गाउँले"
खोटाङ
No comments:
Post a Comment