Wednesday, May 4, 2011

गजल - 'आमा'

धैर्यता र ममताकी भरिपुर्ण खानि आमा ।
सन्ततीको भुमी सिँच्न सधैं पर्ने पानी आमा ।

जगतले जति दिन्छ प्राणीलाई प्राण धान्न
त्यो भन्दा'नी कैयौं गुणा अविरल दानी आमा ।

कोमलता कति कति प्रतिभा'नी उत्तिकै छ
अरुलाई फुलाउँछिन आफु काँडा छानी आमा ।

गुरुत्वले धाने जस्तै राखी आफ्नै सेरोफेरो
हुर्काउंदै ज्ञान दिंदै फुलाउने मानी आमा ।

सुपुत्र र सुपुत्रीको जन्म दीइ लोक धान्ने
पवनझैं प्राण प्यारी व्रम्हाण्डकै रानी आमा ।


आनन्द भट्टराई "गाउँले" 

 नोट:- मानी = जाँतोको बिचमा रहेको एक सानो फलामको डंडी, जसले जाँतो अनियन्त्रित हुनबाट रोक्छ । 

No comments:

Post a Comment