गजल - 'मेरो परदेशी छोरो'

एउटी आमाले आफ्नो परदेश गएको छोरालाई सम्झदै मनमा के के कुरा सोच्लिन त ? अवस्य पनि अनगिन्ती । तिनै सोचाइ मध्ये केहीलाई आज म आमा भएर यो गजलको रुप दिने प्रयास गरेको छु । यहाँहरुलाई कस्तो लाग्यो होला त ?

गजल:-
  
विना   कसर   मेरो   छोरा   कसै सामु झुक्नुपर्यो की ।
शिखर   चुम्ने   लक्ष्य   उस्को विचबाटै चुक्नुपर्यो की ।

रातमा   जुन   हेर्नु   आमा   मेरो याद आउंदा भन्थ्यो
चस्केर   दुख्छ   मुटु   सधैं  अघि बढ्दा रुक्नुपर्यो की ।

नत   खबर     नत   चिठ्ठी    परदेशको  घामपानीमा
लखतरान      भोकभोकै     टुहुरोझैँ    सुक्नुपर्यो    की ।
 
बालापनको    तातेताते   मस्त   निन्द्रा   मेरो काखको
सपना देखि व्युँझी हेर्दा आफ्नै भाग्य थुक्नुपर्यो की ।
 
वलिन्द्र  आँशु   यहाँ   मेरो  हेरी   वस्छु  आउने   बाटो
वार्हैकालको     आँधीहुरी    कस्टबाट    लुक्नुपर्यो   की ।


आनन्द भट्टराई "गाउँले"