Saturday, April 30, 2011

गजल - 'अझै सम्म'

अझै सम्म किन हामि जङलभित्रै बाँचिरा'छौं ।
गन्नलाई मकैगेडी दश औंला भाँचीरा'छौँ ।

समकक्षी मानवले वस्ती सारे चन्द्रलोक
हामि अझै खरबारीको चप्लेटीमै नाचिरा'छौं ।

धर्मलाई अध्यात्ममा ढाली सक्यो विज्ञानले
हामि भने मन्त्र जप्ने संस्क्रितीमै हाँसीरा'छौं ।

सवै मन सवै तन उस्तै मान्छ दुनियाँले
हामि चाहिँ हामी भित्रै ठुलो सानो जाँचीरा'छौं ।

कुरितीले सधैं थाप्लो किच्दा पनि किन हामि
जिन्दगिनै हैन जस्तो जिन्दगानी साँचीरा'छौं ।

आनन्द भट्टराई "गाउँले"

Wednesday, April 27, 2011

गजल - 'के लाग्छ र'


मेरो बोली शिशाको गोली मान्छौ भने के लाग्छ र ।
दिगो माया खहरे खोली ठान्छौ भने के लाग्छ र ।

मुटु भित्र धड्कनसंगै धानिराख्छु भन्दा पनि
वाचा मेरो वतास सरि खान्छौ भने के लाग्छ र ।

खडेरीमा बाँचेर आँफु मेरो सागर सुम्पे पनि
मुगामोती सागर बाट छान्छौ भने के लाग्छ र ।

खुशी लिन चुकेनौ कहिं जति दिन्थें मैले सधैं
आज मेरो परेली रुझ्दा जान्छौ भने के लाग्छ र ।

मेरो मनको शिंहासनमा सजाएको एक चिनो
फिर्ता मागी तिम्रो तस्बिर लान्छौ भने के लाग्छ र ।

 आनन्द भट्टराई "गाउँले"

गजल - 'प्रवासीको आँशु झार्ने'


प्रवासीको आँशु झार्ने गजल अब लेख्दिन भो ।
तितो सत्य सेतै पार्ने गजल अब लेख्दिन भो ।

गहभरी आँशु पार्दै मातृभूमी छोड्नुपर्दा
आँशुलेनै दु:ख टार्ने गजल अब लेख्दिन भो ।

फर्केपछी जिन्दगीको भंगालोचैँ छेक्छु भनि
आफुदेखी आफै हार्ने गजल अब लेख्दिन भो ।

भोग्नु जे छ भोगेकै छन् जस्ले छोडे मातृभूमी
मुग्लानीको पिडा खार्ने गजल अब लेख्दिन भो ।

दोस दिंदै देशलाई बिदेशिनु हुन्न रै'छ
राष्ट्रप्रेमी मन मार्ने गजल अब लेख्दिन भो ।

आनन्द भट्टराई "गाउँले"



Note:- This creation is created on the basis of GHAYAL's tarahi musayara part 6.

गजल - 'नयाँ बर्षमा'



सम्पुर्ण अग्रज सर्जकहरु, समकालिन मित्रहरु अनी दाजु भाई दिदि बहिनिहरुमा नव बर्ष २०६८ को हार्दिक मङ्गलमय शुभकामना टक्र्याउंदै कोसेली स्वरुप यो गजल लिएर आएँ स्विकारिदिनु होला :-

नयाँ बर्ष नयाँ कर्म संगै शुरु गरौं सबैले ।
मात्रित्व र भात्रित्वको बिज अब छरौँ सबैले ।

खोज्न थालौं कर्म रेखा मिली जुली चेली माइती
फोस्रिएमा इच्छा शक्ति नवरस भरौं सबैले ।

भित्रिएका यो बर्षमा उन्नतिका लहरहरु
अभिभारा हाम्रै हुन बोकी गंगा तरौँ सबैले ।

कामनाले भेटिदैन इच्छाएका प्रगतीलाई
कर्तव्यमा लीन भइ एक चोटि मरौं सबैले ।

माता पिता सन्ततिझैँ रमी एकै धुरी मुन्तिर
लेक हुँदै शान्ति लिई औल तिर झरौँ सबैले ।

आनन्द भट्टराई "गाउँले"