गजल - "दौलत भन्नु..."

दौलत भन्नु सिर्फ उस्को नाम्लो अनि डोको थियो ।
कसोरी खै विश्व जित्ने उस्कै यौटा धोको थियो ।

समाजका सामन्तको दासी भइ बाँच्नु पर्दा
भोलि सम्झि बिछ्यौनामा भक्कानिदै रोको थियो ।

हातो पक्री बस्थी बूढी झिस्मिसेमै कोदो पिस्न
तर कस्तो नियति हो उस्कै पेट भोको थियो ।

दौरा हो की हन्बेर्नो हो चिन्नै गार्हो शरीरको
अझै उस्को तारा टिप्ने चाहनाको पोको थियो ।

हर्जनामै सकिएथ्यो आर्जिएको श्रीसम्पत्ति
तथ्य यो हो मन्दिरको ढुङ्गो उस्ले छोको थियो ।


आनन्द भट्टराई 'गाउँले'
खोटाङ