आफ्नै कथा लेखुँ भन्छु कलम मान्दैन ।
उडेको मन गुरुत्वले किन तान्दैन ?
निफनेर फ्याँकिएँछु कठै म दुखी
भाग्य दिन भाविले नी' किन जान्दैन ?
खोला खोल्सी उम्रिएको काली निगुरो
आज भोलि मिल्दो साथि ढिंडो छान्दैन ।
उडेको मन गुरुत्वले किन तान्दैन ?
निफनेर फ्याँकिएँछु कठै म दुखी
भाग्य दिन भाविले नी' किन जान्दैन ?
खोला खोल्सी उम्रिएको काली निगुरो
आज भोलि मिल्दो साथि ढिंडो छान्दैन ।
रातै भरी भविस्यको बुन्थ्यो सपनि
किन दुख्यो आज मन वेग हान्दैन ।
हेर्दा हेर्दै बिरानो भो' कस्तो अचम्म
ढाकर तोक्मा 'गाउँले'ले आफ्नो ठान्दैन ।
आनन्द भट्टराई "गाउँले"
खोटाङ
No comments:
Post a Comment