मन पोल्ने आगो आँशुले निभेन ।
कठैबरा तँ कसैले भनेन ।
घाम र जून त धनीलाई भै'गो
म दुखियाको तारानी' झुल्केन ।
आकाश झर्दा धैर्यले धानेथें
अब त खै र यसैले धानेन ।
पौडियो गावै आँशुको भेलमा
दुखाइ मन दयाले वर्सेन ।
देहको भारी बिसाइदे दैव
चाहेर मैले यो आँखा चिम्लेन ।
आनन्द भट्टराई 'गाउँले'
खोटाङ
कठैबरा तँ कसैले भनेन ।
घाम र जून त धनीलाई भै'गो
म दुखियाको तारानी' झुल्केन ।
आकाश झर्दा धैर्यले धानेथें
अब त खै र यसैले धानेन ।
पौडियो गावै आँशुको भेलमा
दुखाइ मन दयाले वर्सेन ।
देहको भारी बिसाइदे दैव
चाहेर मैले यो आँखा चिम्लेन ।
आनन्द भट्टराई 'गाउँले'
खोटाङ
No comments:
Post a Comment