बस्नु हुन्न भित्र भित्रै आफै जली ए हौ कान्छी ।
भोलि जान्छ आँखै अघि जोवन ढली ए हौ कान्छी ।
चौबन्दीको फेरो तानी टोलाउँदा विरहले
बगी दिन्छ पिरतीको आँशु गली ए हौ कान्छी ।
खुशी दीइ दोर्याएर साथै लीइ जानेलाई
नदेखेझैँ किन हिंड्छौ आँखा छली ए हौ कान्छी ।
प्रित ज्योति दिउँला म अध्यारोमा तिमिलाई
एकनास दियो जस्तै आफै बली ए हौ कान्छी ।
सधैं तिम्रो मौनताले खुल्दुली भै' मन भित्र
लानै आँट्यो उडाएर हुरी चली ए हौ कान्छी ।
आनन्द भट्टराई "गाउँले"
No comments:
Post a Comment